ben ülkesi olmayan çocuk
rengim de yok bilgim de
insanları seviyorum
annem sev dedi diye.
bir gün mavi bulutları
Derenin çağıltısı kuş cıvıltılarıyla
Kulağımda çınlarken
Karşıdan gelen yorgun yüzlerin ayak sesleriyle
İrkildim.
Ayak üstü hikayelerini dinlemek
güllerin diyarından sesleniyorum
düşünüp o günleri hisleniyorum
seni başka düşününce hırslanıyorum
ne olur sevdiğim bir selam yolla
kıyıp saçlarını bir bana yolla
sen şarkını söyle,ben unutulmuş mezar ağıdımı
susturma şarkını, benimki baştan karalı.
sen şiirler oku,benim gözlerim dolu dolu.
akıp gitsin sözcükler,üstüme yağsın dolu.
biz şimdi yazarız
kalem elimizde
tek silahımız
bir dosta yazarız
kelimeleri kavuşturur
İzler bırakır her insan
Sessiz sessiz gitse bile
Ardından bakar mutlaka birileri
Ve dolar gözleri
Giden sevindirirken gittiği yeri
köydeydik kocaman evi vardı herkesin
kimi boyalı kimi boyasız,evler güzeldi.
sıvasız evlerin içinde yanan sobalar ortada
pişen hayaller vardı pişen elmaların yanında.
soruyorlar nasıl diye
yaşamak çekilmez mi
merak ediyorlar
yalnızken yüzü gülmez mi
kimi zaman kırgınız
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!