SUÇSUZLUK RİSALESİ — Nihal’e
Bir köy düşün, dağların göğsüne yaslanmış,
Rüzgâr, insanın iç sesini üfleyen bir ney gibi…
Bir adam yürür orada — ne günah, ne sevapla —
Sadece “olmak”la.
Sana koşmak istedim sabrım tükendi
Takatim tükenmiş gücüm yetmedi..
Sığındım biçare sensizliğime
Resminle konuşup ağladım bugün
Öyle ihtiyacım vardıki sana
Devamını Oku
Takatim tükenmiş gücüm yetmedi..
Sığındım biçare sensizliğime
Resminle konuşup ağladım bugün
Öyle ihtiyacım vardıki sana




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta