Evli ve bir çocuk annesi.
**********************************************************************
Her güneş doğduğunda
koşar,daha uzun bakarım.
Gözümü kamaştırır,içimi ısıtır.
Gülümserim.
Deli derler,olsun varsın.
Söz verdiğim gibi
Anneannemin yolu geldi aklıma.
Gıcırdayan bahçe kapısı,
dış kapının sallanan numarası,
sedirli odaların cumbası
ve dedemin masalları,
anıları,sızıları,
Gölgede yakaladın beni,aşk.
Soğuk binaların,hain dağların, kara kara bulutların
gölgesindeyim,aşk.
Okun geçmez,yelin esmez,sevdan işlemez
buralarda,aşk.
Var git sen,eylenme.
Bebeğim,seni ben daha çok sevmeliyim
Büyümeden,ellerini daha çok öpmeliyim
Ellerimden,ellerini çekip gitmeden
Koyvermiyor ki bu dünya
Hep aynı dertler bitmeden
Hayat bana gülmeden
11-12 yaşlarındaydım.
Komşumuz Zeynep teyze tatile giderken çiçklerini sulamamız için anahtarını bize bıraktı.
Bunu duyan üç kankam ''hadi anahtarı al da Zeynep hanımın neleri varmış bi bakalım''
dediler.
Ben de aldım.
Gizlice Zeynep teyzenin evine girdik.
kurudallar yeşil
toz pembe gri bulutlar
havada çiçekler dolanır
neşeyle ayaklar dolaşır
güz ayma
kış uyanma
Şiir nazlı bir kızdır
ve utangaç bir kadın.
Söylemez yıkılan dünyasını,
açan güneşini.
Bakışı,edasıdır,
gizli hançeri.
Her biri birer birer
sömürür duygularımı
''Bitmedimi sürgünün
gel yanıbaşımıza''derler.
Bulmuşum ben yolumu,
hepiniz gibi.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!