Nihal Çınar Şiirleri - Şair Nihal Çınar

Bir rüya gördüm dünya düz bir ova
Saklanacak yer yok herşey apaçık ortada
Ak koyun kara koyun renk değiştiremiyor orada
Rüyada olsa güven,huzur veriyor insana
Kara koyunlar saklanamıyor kaya ardına
Öyle müthiş bir yer ki

Ne ilgi,ne sevgi,ne şevkat
Zerresini görmediğim aşk
Beklemiyorum artık
Tüm umutları tükettim
Kalmadı ihtiyaç
Bünyenizdeki siğil olmaktan sıkıldım

Birgün karşılaşırsak gözlerime bak
Sana olan kırgınlığımı göreceksin mutlak
Uzun yıllar geçmiş olsada orda olacak
Kalbim daha büyük acılara alışkındı ancak
Çok zaman almıştı onarmak
Düşünüyorum mümkün olmuyor anlamak

Özgürlük
Geceyi seçtim nedeni bilmeden
Belki karanlıkta ayakta kalmaktı gayem
Cesaretin prılıtıları göründüğü an
Korkunun bulutları doldu heryan

Bir melek inse semadan yer yüzüne
Bulsa beni en umutsuz günümde
'Dile benden ne dilersen'dediğinde
'insan olmayı öğret'derdim elbet

Dünyada yaşadığım bunca sene

Mutsuzlukla tanışıklığım dünyaya gözümü açtığımda popoma yediğim tokatla başladı
Ağlamaktı ilk öğrendiğim
Mutsuzluk girdi koluma başladık yol almaya
Tüm geçtiğim yollarda çok ender ayrıldı yanımdan
Buender anlarda mutluğu bulduğumu sandığım anlar oldu
Belki mutluluktu gerçekten,ama bana yakın olmak istemedi

Ağaç

Ulu bir çınar olmak isterdim
Kökleri toprağı saran
Ulu bir çınar olmak isterdim
Dalları mavi gökyüzünü kucaklayan

Bugün güneş farklı parlıyor sanki diye düşündü Hülya
Her gördüğü nesne güzel görünüyordu ona
Düşmü,hayalmi neydi bu? belkide sadece rüya
'Çılgınlıklar bana göre değil' diyen Hülya
'Seviyorum'diye bağırmak istiyordu dünyaya
Kalbi kanat takmış uçuyorda

Ağlamayı öğrendim en kolay
Gülmek bu dünyada olay
Kader suçlu,basalım kalay
Doğrucuysan ikamet dokuzuncu köy
Köyünüzü seçin bayan, bay
Benim köy aramam aldı yıllar

Doğduğum gün bir serüvendir başladı
Bir büyük zatın dediği gibi,ham olan ruhumu acılar haşladı
Zannetmeyin ki piştim
Pişmek erişmektir,yaradanın kulluğunu tam manası ile bilmek
Kendi hiçliğini kabullenmektir
Gözün gördüğü,elin erdiği herşeyde onu zikretmektir