Sokaklarda pusu kurmuş anılar bekler
Her köşede gülüşlerin aşka aşk ekler
Gezdiğimiz kaldırımlar bin ümit yükler
Gitmeliyim bu şehirden unutmak için
Hüzünleri silmeyecek küskün bakışın
Ne kirpikte tek damla
Ne oyunda son hamle
Ne dudakta bir cümle
Hiçbir şeyim değilsin.
Duruldu bende coşku
Sevdaya yalan kattın
Işıklarım hep söndü
Tekrar tekrar denedim
Gönül enkaza döndü...
Yağmurlarla ıslanan caddelere düşecek gözyaşlarım
Ama sen bilmeyeceksin...
Sessiz sedasız düşeceğim yollara sabahın ayazında
Ama sen bilmeyeceksin...
Kafana saksı mı düştü yıllardan sonra?
Terk eden sen değil miydin bir hiç uğruna?
Bulamazsın demedim mi ben gibisini?
Geldin mi sözüme şimdi? Bittikten sonra...
Takıldım ardına umut verdiğin için
Yıllar sonra mı gelecekti selamın bana?
Gökyüzüm yok artık benim,
Beyaz bulutlar yüzmüyor.
Yıldızlar kaymıyor gecemde
Dileklerim yok artık benim.
Resmini çizdim bugün kara kalemle
Belki sevinirsin beğenirsin diye
Sevgimi fısıldayan bir karanfille
Sana gönderdiğim mektubun içinde
Sayılı gün diyorlar elbet geçecek
'Sonbaharım' deyip de siteme durma
Sana ilkbaharı sunmaya geldim
Ben de kışın bağrında büyüdüm amma
Ben sende dört mevsim açmaya geldim
Kıvılcım başlarsa yürek bir yangın yeri
Silip geçmişi belleğinizden, neler sunmazdım evreninize
Gözlerinizin karası, yüreğinizin yarası vurur beni
Bilirim, bir kuş kadar narindir pıt pıt atan kalbiniz
Rabbimin eşsiz hediyesi, yaşama sebebimsiniz...
13 Kasım 2007
Selamlıyor geceyi sessizce göz yaşlarım
Şehir uykuda, nöbette yine acılarım
Pestili çıktı ruhumun, kudurdu yalnızlıklar
Sevmenin bedeli oldu bitimsiz ayrılıklar
merhaba şiirleriniz çok güzel
size bir sorum olacak bestelenen şiiriniz varmı hiç