Bir gonca gül sıyrılıp çıkıyor çalıların arasından
Salınırken kan damlıyor dikenlerin battığı yarasından
O nasıl bir nida ki, tüm dilsiz canlıları ediyor uykusundan
Sindi canlı cansız ne varsa o gülün korkusundan...
Senin acı son, bana vuslattır ölüm
Zalime boyun eğip, sessiz kalmakda zulüm
Sen: Çamlı dağlardan ağaran şafak...
Sen: Duru göllerin nilüferisin.
Sen: Engin ovada sararan başak...
Sen: Umut kaynağı, alın terisin.
Sen: Gökte yıldızsın, uykularda düş...
Devamını Oku
Sen: Duru göllerin nilüferisin.
Sen: Engin ovada sararan başak...
Sen: Umut kaynağı, alın terisin.
Sen: Gökte yıldızsın, uykularda düş...




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta