Niçin Ben Tanrım Şiiri - Arda Atak

Içime elveda artık edinir derin sessizlik
Tüm dokularıma aidiyet sindi hissizlik
Efkâr hatırlaması kahrolası varlık içim
Sonsuz yolculuğun sonunda fark ettim bensizlik

Neyim kimim ben ki var olasıyım
Sığındığım büküldüğümden tuzlandı karnım
Gözlerime bulutlar yağdı ferim nerede
Niçin ben niçin tanrım!

Nüktedanlık sözüm kaldı adım gider
Bavulum hazır arkamda yaşantım gider
Son perondayım bekliyorum kara tren
Demirden atın semeri bile can acıtıyor

Bulutlar olup ıslatmaya
Mira olup maveraya kaymaya
Neden iznim olmaz sonsuzluğa varmaya
Niçin ben niçin tanrım!