Niçin Şiiri - Veysel Şimşek

Doğdun bu dünyaya bir insan geldim,
Çiçeği burnında tomurcuk güldün,
Yaş on beş deyince akıllı oldun,
Bu dünyaya gönül bağlamak niçin.

On altı yaşında sevdalı yelsin,
On sekizinde dersin sevdiğim olsun,
Yaş yirmi deyince askerlik gelsin,
Boşuna karalar bağlamak niçin.

Gidersin askere hayaller sönmez,
Ağlarsın durmadan gözyaşın dinmez,
El kızıdır belki seni hiç anmaz,
El kızına gönül bağlamak niçin.

Veysel'iyem der ki; Etme intizar,
Aşkın deryasında sevenler yüzer,
Kalemim hiç durmaz hep seni yazar
Gerçek sevdiğni söylemek niçin