bu sabah başka açtım gözlerimi
18 şubat güneşinde papatya demeti ellerimde
sana uzatmaya cesaretim mi yok
düşüyor terlemiş ellerimden papatya demeti
ne sana dokunabiliyorum
ne de yere eğilip demeti alabiliyorum
uzansam ellerim ellerinde
bana bakmaya gözlerin mi yok
öylece kala-kalıyorum nemli gözlerle
sesim de çıkmıyor düğümlenen nefesimle
oysa söyleyeceğim bir çift kelime
söyleyemiyorum..
elim kolum bağlı kilitlenmişim sanki
ve arkamı dönüp gitmeye an kalmış üzere
dillerim çözülüyor..
hoşgeldin şeker; nice senelere...
Kayıt Tarihi : 14.12.2009 17:50:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!