Nerden çıktın karşıma?
Kimsin nesin der iken..
Sevdim seni suç ise,
Bu nasıl bir sevgiyse?
Senle baş başa iken,
Dünyamı unuturum..
Mutluluk olsun senin adın..
Benim olsun mutluluk..
Sevgi olsun senin adın..
Benim hiç sevgim olmadı..
Gül olsun senin adın,
Güzelliğe hasretim çünkü..
Öyle olacak nerden bilirdim
Yalnız kalacak ince narin bir fidanken
El elinde rezil olacak
Nerden bilirdiki böyle olacak
Sakin akan ırmak gibi berak
Ne oluyor böyle bana?
Hüzünler bırakmıyor..
Yıldızla güneş karıştı,gecem gündüz olmuyor..
Ruhlar bedenden ayrı, gönül sevgiliden..
Aşk mı dersen zaten yoktu
Irmaklar susuz çöllere uydu..
Daha sen yokken yaşam kavgam,
Başlamıştı benim..
Daha sen yokken oğlum,
Özgürlüğüm çalınmıştı
Daha sen doğmamışken oğlum
Yokluğuna alışmıştım
Vatan borcu dedim yavrum.
Hazırlan gideceksin.
Düşmana hacet kalmamış
Sarmışlar dışardan içerden dört kol
Hergün bir şehit vermekte ordum
Ha gayret canım oğlum
Geceyi gündüze çevirmiştim,
Ayın ondördüydü.
Geldiğin gündü..
Acıyı bala çevirmiştim.
Yaşadığım gündü..
Özlemini yasa çevirdim,
Ölümü hissetiğinde ne düşünürsün
Bir korku kaplarmı içini?
Bir toprak kokusu duyarmısın,
Yada sakin suskun sessiz bir mezarlığın
Hali gelirmi gözlerinin önüne,
Bir cami düşüne bilirmisin kalabalık içinde avlusu,
Artık hiç bir şeyin tadı yok,
Bakıyorum pencereden öyle dalgın öyle kör,
Sanki sevgiyi dar ağacına asmışım
Ağlamanın da faydası yok
başı boş
İzmir’i seyrediyorum sanki ilk defa,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!