Neyse Ne Iste Şiiri - Seyfi Karaca

Defin edilmiş bir ölüysem bile
Beni tanıyan Senin çağırdığın yerde olduğum
İçinden kopup gelen seslenişle ekmeğini suyunu bölüşmeye yalınçıplak
Kaygısını dertleşmeye cümlevcekcahil
Düşe kalka bir olup sevincini paylaşmaya yarenlik sofrana kurulup oturduğum
Beni besleyip doyurduğun
Sonra yakınlığına ve can yoldaşlığına ben olduğum
Doğduğum gündür yahut ölüme bir nefes kalasıya
Kimi hisar kalesinden kimi ağrıum beladan
Hayrete mi düşmeliyim ki
Şaşkınlığımı taşlara yontarak sen misin diye benimle konuşan
Ahh hiç bilinmeyenle tanışmayı deneyelim istersen gibileri
Ve hiç ihmale gelmez eşit olanlarla zıtlıkları keşfetmenin sınırında sevilecek ne varsa
Yani var olan bütün güzelliklerin sırrında ve ortak yerinde buluşmaya yükünü yorguna süren güz çerçisiyle
Bir rastgelesine deli rüzgar
Bir kayışını koparmış sonbaharcı zemberek
Bir avlusu bahçesi saçın dökün eylül bozan çarkı devran
Bir de harmanı hozanı zavardan ziyan sürüp savuran değirmene
Neyse ne işte
Neyse ne…

Eyül /25