Soma’nın zifiri karanlık madeninde her bir yitik işçimiz cana candır
Karpit lambasının ışıltıyla sonsuzluğa derin fısıldayışı leysandır
Sessizce ansızın sönen ocaklara, acıyla yanıp tutuşan kalbimizdir
Bağrı yanık yakınlarının matem ile ah-ü figanları feryadımızdır
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta