Sen, huseynin kanına doymayan neyneva mısın?
Seni aziz kılıp sevdamı serpiyordum üzerine oysa ki.
Sen bir çölmüşsün meğer, nereden bilebilirdim seni.
Ben her tohumundan yedi başak filizlensin isterken,
Sen üzerine saçtığım sevdayı kurutmuşsun bilemedim.
Çöl kumları arasında savrulmuş yüreğim kup kuru dudaklarında.
Kucağında filizlenen dikenleri gül sanmışım, yanılmışım.
Bir Daha Uyanmazdın
Martıların sana doğruyu söyleyecekti
arzu tramvaylarına binmeseydin
Acıların seni yeni bir şehre götürecekti
Yürüyüşüne vurulmasaydın...
Devamını Oku
Martıların sana doğruyu söyleyecekti
arzu tramvaylarına binmeseydin
Acıların seni yeni bir şehre götürecekti
Yürüyüşüne vurulmasaydın...




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta