Neyleyim Şiiri - Mehmet Reşat Mızrak

Çiftçisi olmayan köyü neyleyim
Tarlasında tahıl yetişmiyorsa
Kanadı kırılmış kuşu neyleyim
Gökyüzünde uçup gezinmiyorsa

Damı harap olan evi neyleyim
İnsanlar huzurla oturmuyorsa
Muradı olmayan kızı neyleyim
Evlenip bir yuva kuramıyorsa

Malı, mülkü, para, pulu neyleyim
Bir garip elinden tutulmuyorsa
Sadakatsiz sevgiliyi neyleyim
Bekir sadakati bulunmuyorsa

Boşa geçen yaşamayı neyleyim
Can ciğer bir dostun bulunmuyorsa
Sessiz geçen bayramları neyleyim
Küslüğe nihayet olunmuyorsa

Cemiyetler sofra kurmuş neyleyim
Hiç kimse Vahhaba inanmıyorsa
Duvak takan gelinleri neyleyim
Ömründe bir ak gün göremiyorsa

Kıraç olan toprakları neyleyim
Bahar gelince çiçek açmıyorsa
Yıldızlı, aylı geceyi neyleyim
Aşığı uykusuz bırakmıyorsa

Demir gibi yürekleri neyleyim
Salih niyetiyle sevemiyorsa
Aşk oduyla yananları neyleyim
Kerem olup dile dolanmıyorsa

Lider diye gezineni neyleyim
Ömer adaletini bilmiyorsa
Yiğit diye geçineni neyleyim
Ali cesareti göstermiyorsa

Yangın yeri sevdaları neyleyim
Mecnunca çöllere düşülmüyorsa
Yüzünde dost görüneni neyleyim
Dost derdine düşüp ağlanmıyorsa

Olay seyreden şairi neyleyim
Mızrakla hedefi vuramıyorsa
Ard arda yazılanları neyleyim
Derine itip düşündürmüyorsa.

Acem mülkü benim olsa neyleyim
Yar sevdasına erişilmiyorsa.
Kader diye yazılanı neyleyim
Ömrüme bir ömür katılmıyorsa.

Dünyadaki zevk sefayı neyleyim
Yar elinden bade içilmiyorsa.
Yaşamdaki şaşaayı neyleyim
Sevda ile sarhoş olunmuyorsa.

Şair olup kavrulanı neyleyim
Arşın olup atlası gezmiyorsa.
Şirini için yananı neyleyim
Ferhat gibi dağlar delemiyorsa.