Neyleyim Şiiri - Levent Özgeç

- - - NEYLEYİM - - -

Eğrilerle düz zemine oturdum
Doğruları eğik sandım neyleyim.
Alımlı gözlerle süzdüler beni
Kör sıpayı geyik sandım neyleyim!
* * * *
Okyanustan yol açmıştım yoluma
Dost sandığım giriverdi koluma
Takılınca hokkabazlar salına
Sallandıkça kayık sandım neyleyim!
* * * *
bakışlar heybetli duruş heybetli
Sanırsın bükülmez demir bilekli
Sanki ahiretten dönüş biletli
Cüceleri büyük sandım neyleyim!
* * * *
Yüreğime ne kaktüsler ekildi
Dikenleri mısralardan döküldü
Bir eğriyle yine boynum büküldü
Savruldukça yayık sandım neyleyim!
* * * *
Yıllar yılı oyalanıp durmuşum
Zulümleri zalimlere sormuşum
Meğersem ben gönüllerde kor'muşum
Uyudukça ayık sandım neyleyim!
* * * *
Hileli yürekler hileli pozlar
Zemheriye döndü baharlar yazlar
Yazarım ve lakin kalemim sızlar
İnsanlığa layık sandım neyleyim.
İnsanlığa layık sandım neyleyim…!

M.Levent ÖZGEÇ
'GÖNÜL PINARI Kitabından'