Bir gönülle bir ırmağa kapıldım
Dosta doğru gider durur akıntım
Bir can ile yola çıktım ummana
Çağlayanda canlar buldum neyleyim
Ucu yok bucağı yokmuş ummanın
Akmak tek yoluymuş O'nu bulmanın
Ben ırmakta bir damlayken korkarım
O ummana karışmakta neyleyim
Sürükleyip çağlayanlı ırmaklar
Götürürler beni dostun bağrına
Aşktan kaçmak var mı insanoğluna
Aşk hakikatinden korksam neyleyim
İçin için sızım sızım sızlarım
O'nu görür akan gönül gözlerim
Vuslatta da halâ O'na hasretim
Vuslat'ta son değil Aşkta neyleyim
Ahmet KESGİN / ANKARA
19.01.2010
Ahmet KesginKayıt Tarihi : 29.11.2023 02:10:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!