Neyleyim-5 Şiiri - İbrahim Coşar

Kapalı yerdeyim güneş dışarda
Işık sızdırmayan tülü neyleyim
Her seven aşkını kendi yaşar da
Bülbülü sevmeyen gülü neyleyim.

İlim almak için gitsek de Çin’e
Yaptığın her bir iş içine sine
Menfaat girince işin içine
Doğru konuşmayan dili neyleyim

Sönen umutları yakmamız için
Yarına umutlu bakmamız için
Düştüğüm kuyudan çıkmamız için
Bana el vermeyen eli neyleyim

Rüzgârı durdurmaz estiği zaman
Çabuk kırılıyor bastığın zaman
Yakmaya yarıyor kestiğin zaman
Gölgesi olmayan dalı neyleyim

Gözlerim her daim harama baksa
Nefse esir olsa kafayı taksa
İçimde insanlık adamlık yoksa
Sakalı bıyığı kılı neyleyim.

Coşari, kendine geliver, lütfen!
Sonunda toprağa değecek bu ten
Mezara girerken üstünde kefen
Olunca ipekten şalı neyleyim

05.04.2025/Samsun