NEYLEYİM
İnsan olmayı unuttuk.
Kula kul olduk neyleyim.
Vicdanı kenara attık.
Yalana kandık neyleyim
Kimi hancı, kimi yolcu.
Gerçek görülmez ne acı.
Uzak kaldı kardeş, bacı.
Gurbette kaldık neyleyim.
Düzenbazlar devran sürer.
Menfaati tercih eder.
Her gelen aldatır gider.
Bir toplum olduk neyleyim.
Yanlış gördük gözümüzle.
Uzak kaldık özümüze.
Ağlanacak halimize.
Oturduk güldük neyleyim.
Tüm dostlara ARMAĞANIMDIR.
Şahap AdıgüzelKayıt Tarihi : 20.12.2020 19:55:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!