Neyleyim Şiiri - Ömer Korkmaz

Korkmasın bir dane ile ömür süren kuşlar,
Değil mi beşerin ahval-i aciz?
Ansızın esir sineme defne, defneye kış, kışa kasımlar,
Sevda mı zahirde olan nafiz?

Kuşlar, dem vuruyor papatyalardan,
Devriliyor gözlerime bulutlar,
Hazırlık var belli ab-ı ateşin inecek bahr-i semadan,
Ey çoban, ateş akmasaydı hali nice olurdu papatyalar,

Azize gökyüzünde var mı banada yer?
Varsa göster, sebepsiz üzülmesin intizar eden,
Azize var mı gökyüzünde seni bekleyen?
Varsa göster, esiri olmasın artık defnegiller,

Küçük bir köy, ne yol var, ne düzlük,
Erva uçuruma bırakıyor mendili,
Umudum ömrümün cevahiri,
Pas tut gönül çekme artık güçlük,

Neyleyim aşk-ı mecazi, aşk-ı ebedi varken,
Neyleyim hasreti, yankıları gecemin göğsüne saplanmış hançerken,
Neyleyim geceyi, gündüzü ararken,
Neyleyim asırlık buhranı, ferahlık salisenin 60'da birine denkken.