Neyleyim! Şiiri - Saffet Çakır

NEYLEYİM!

Deli gönlüm, yine öyle bir tuhaf
Çiçek dedim oda soldu neyleyim!
Çıkmadı Leyla’dan umumi bir af
Mecnun dedim olan oldu neyleyim!

Sitemkâr kalırdım geç gelen yaza
Kanaat etmezdim her gelen aza
Sürükledi ömrümü bir çıkmaza
Sevda dedim beni buldu neyleyim!

Boyun eğdim yazgıma kaderime
Ellerimi açtım; yüce Kerim’e!
İki damla yaş düşer gözlerime
Şair candan seven kuldu neyleyim!

SAFFET ÇAKIR