Neyleyim Şiiri - Muhammed Yilmaz 2

Neyleyim

@senben17

Acım çok büyük üstüme gelmeyin
yar tek bir kelime etmeden
yüzüme bakmadan sessizce gitti ..
Dünyam başıma yıkıldı
daha fazla yaramı deşmeyin
yarsız olduktan sonra
ha ölmüşüm ha yaşamışım
ne fark eder ki .. ?
Dayanacak gücüm kalmadı
yorgun .. bitkin .. perişan bir haldeyim
Söyle ben sensiz bu dünyayı neyleyim ..
neyleyim ..

@senben17

Ben sana kol kanat gerdim
sen beni nedensiz sebebsiz yere
terkedip gittin ..
Gidişinle hem beni
hem kendini ateşlere attın
dertsiz başıma
dert üstüne dert kattın ..
Taşıyamaz oldum bu yükü
omzuma ağır geldi
o son hamlen yokmu
yüzüme bakmadan sessizce gidişin
ölümden beterdi ..
Istemiyorum artık güneşin doğup
sabahlarımı aydınlatmasını
istemiyorum artık senle başlayan
sensiz biten bir hayatı ..
Söyle ben sensiz bu hayatı neyleyim ..
neyleyim ..

@senben17

Gecenin bir vaktinde
kendimi boş sokaklara attım
yaşarken ölmeyi ben gidişinle tattım ..
Mutluluğa veda edip
mutsuzluğa kucak açtım
mahşer gibi kalabalıktan
yalnızlığa kaçtım ..
Simdi sokak çocukları gibi
tenha köşelerde unutulmuş bir garibim
Kimsem kalmadı dost elinde avareyim ..
Kimse acımasın bana
Allah acısın başka ne diyeyim
Söyle ben senin gibi bir yari neyleyim
neyleyim ..

@senben17