Neyleyim Şiiri - Orhan Börcek

Bir zamanlar dolu-dizgin koşarken,
Şimdi kışın baş olduğu yerdeyim.
Kendimce bir garip hayat yaşarken,
Pek zamansız çöktüm kaldım neyleyim...

Yakam sökük, boynum bükük neyleyim!
Kolum yedi yerden kırık neyleyim!
Bahtım çürük, içim buruk neyleyim!
Buyum işte, ben böyleyim neyleyim...

Dert dağ gibi üzerime yıkılmış,
Umutlarım birer-birer sökülmüş.
Nasip-kısmet bir kenara çekilmiş,
Defterime dert yazılmış neyleyim...

Çağırdığım yar sesimi duymazsa,
Yesari'yi var deyip de saymazsa.
Can dediğim can içeri koymazsa,
Yolun sonu tez görünür neyleyim...

Orhan BÖRÇEK(Ozan YESARİ)