Neyleyim Şiiri - Memduh Atalay

Şimdi yokluğunda kederim derin
Ateşler buz kesildi sıcaklar serin
Başka bir çiçeğe değmiş ellerin
Baharı neyleyim yazı neyleyim

Sihirli lambanın söndü ışığı
Hasretle beklenir aşkın eşiği
Kalbimi kaplayan bu sarmaşığı
Cilveyi neyleyim nazı neyleyim

Gözümde ırmaklar deryaya taştı
Mecnun çölleri hasretle aştı
Ham ervah bu yolda çileyle pişti
Nağmeyi neyleyim sazı neyleyim

Yokluk hırkasında nakış olmuşum
Kalbe saf tutturan bakış olmuşum
Yürekten söze akış olmuşum
İçe işlemeyen sözü neyleyim

Mansur yoldaşımdır Hakkın yolunda
Cemalini aramışım kulunda
Gönlü görmezlerin akıl oyununda
Aşktan taşra düşen özü neyleyim

Ruhu meze yapıp bedene dalan
Sevda bir ateştir bu dünya yalan
Cana varamayıp cesette kalan
Göz izi taşıyan yüzü neyleyim

Aşk yolunda bahtımı kara yazdılar
Mansur gibi beni dâra yazdılar
Sınavım çetindir zora yazdılar
Dünyaya dalan gözü neyleyim

Sivasî olmadı madalyan ünün
Gamla kederle geçti her günün
Ahirette olacak senin düğünün
Dünyalık düğünü toyu neyleyim