Neyleyim Şiiri - Kevser Kılınç

Bitmeyecek bir sonbaharın ilkini,
Dinmeyecek bir sızının merhemini,
Açmayacak bir lalenin rengini
Bekledim!

İçinde kuş olmayan bir kafesi,
Ruhum içre akislenmiş bir sesi,
Kendimi kendimle bitirişimi
Gözledim!

Gözlerimi iki maşaya tutturup asmayı,
Ruhumun çatlaklarına bir balta vurmayı,
Haykırmak lazımken en çokta susmayı
İstedim!

Viran düşmüş duvarların çığlığını,
Yarılıp çatlamış bir türabın hıçkırığını,
Ötmeyen bir kırlangıcın bağrışlarını
Dinledim!

Şimdi zemheride açmayan çiçeği,
Zulümatta parıldamayan güneşi,
Fizan’a da gitsem değişmeyen bu kaderi,
Neyleyim!