Neyleyim Şiiri - Burhan Güngör

Yorgunum;
Güpegündüz başucumda çiçeğim.
Aklım sefalete mahkûm dillerde
Gözlerimde fer koymadı kaşlar neyleyim
Deryalara bıraktım dargın gönlümü
Şakaklardan ter boşalır yine yorgunum.
Kırgınım;
Sinemi yazan aşkın katibine
Sellere bıraktığım gözyaşlarımın sahibine
Neyleyim çare yoksa bu gönlümün sahibine
İbretle baktığım yüze kırgınım.
Üzgünüm;
Karlara kanım düşürdüm diye
Şu canım canan bulmaz neyleyim
Gönül serabına varmaz özlerim
Marifeti mezar imiş neyler üzgünüm.

Burhan GÜNGÖR