Maneviyat bahçemize dadanmış çakal sürüleri,
Bütün değerlerimizi almaya yeltenmiş birileri.
Dost gibi görünüp düşmanca vurur kimileri,
Sinsi kuldan usandım, bu canı neyleyim.
Nereye geldiğini yarın ne olacağını,
Düşün çok sevip büyüttüğün çocuğunu.
Çalış çabala, gör ömrüyün sonunu,
Ölüm gelmiş, kurulu düzeni neyleyim.
Deve kuşu gibi kafanı kuma gömme,
Neme lazım önce menfaatim deme.
Fakir fukarayı sakın hakir görme,
İyiyi görmeyen, kötüyü gören gözü neyleyim. 10.04.2011
Kayıt Tarihi : 23.11.2012 16:08:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!