NEYLEYİM
Kırdın beni be arkadaşım
İncidi sözlerinle yüreğim
Hak etmedim ben bunu
Hak etmedi çocuksu yüreğim
Taş atıp vursaydın kafama
Çekip silahını kıysaydın canıma
Belki gitmezdi bu kadar zoruma
Çok dokundu çok dokundu kanıma
Mevla’m böyle yaratmış beni
Ne olur hor görme garipliğimi
Ağır söz yükleyip kırma belimi
Taşıyamam bu kadar söz yükünü
İmalı bakışların beni korkutur
Yüz gramlık neşemi unutturur
Bir söz bin kurşundan beter vurur
Kırılan kalp hep kırık durur
Sıradan yaşadım her zaman basit oldum
Dobra dobra konuştum, açık oldum
Sevilmedim hiç,dokuz köyden kovuldum
Tahtalı köy olur ancak son durağım
Çok konuştun, çok içerledim
Üzdüysem sizleri özür dilerim
Mevla’m yaratmış ben böyleyim
Mutlu etmek zor herkesi, NEYLEYİM
Mehmet GİRİŞİT
GÖLBAŞI/ 14.07.2011—16.30
Kayıt Tarihi : 14.7.2011 23:26:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!