Neyleyim Şiiri - Ahmet Taşkın

Şu hayat meydanında gönül incelik ister.
Altından ambalajlı odunu ben neyleyim.
Astarları yüzünden pahalı elbiseler.
Arifler meclisinde kaftanı ben neyleyim.

Gönül saraylarında dolaşıp durur gerçek.
Dokuz köyde oturan yalanı ben neyleyim.
İyiler kervanında kutsal bilindi emek.
Kurtlar sofrasındaki talanı ben neyleyim.

Halis olanı gönül sirke de olsa arar.
Sahtekârın sattığı kovanı ben neyleyim.
Evde çocuk aç ağlar, balıkla dolsun ağlar.
Zevklere hitap eden mercanı ben neyleyim.

Memleket ovaları altın başakla dolsun.
Sapla saman çıkaran harmanı ben neyleyim.
Yetime acımayan yürekler ateş olsun.
Haksıza haykırmayan dermanı ben neyleyim.

Meydanlarda yiğitler gözü karalık bekler.
Sarayını düşünen sultanı ben neyleyim.
Kudreti arkasında görmek ister garipler.
Zorbaya söz geçirmez fermanı ben neyleyim.