Neyleyim Şiiri - Hakkı Turhan

Sevda yollarına, düştü kervanım
Yüküm ağır, menzil uzak, neyleyim
Ateş düştü, küle döndü harmanım
Yar katında, müflis oldum, neyleyim

Yüreğimde hasret, hayalimde sen
Gönlümden geçeni, bir bilebilsen
Gözlerim ufukta, bir umut versen
Sensiz gülistanı, gülü neyleyim

Gündüz güneşimsin, gece kamerim
Başka lisan bilmem, hep adın derim
Dünya benim olsa, sensiz neylerim
Hayallerim, hayal oldu, neyleyim

Yar zülfünün, bir teline hasretim
Geçti ömrüm, bitmez oldu gurbetim
Nerde nasıl, son bulacak, hicretim
Yüreğimde bu muamma, neyleyim

Kokun duydum, seher vakti yellerde
Boynu bükük, kalbi kırık güllerde
Bi çareyim, sensiz gurbet ellerde
Şifa bulmaz, yaralarım, neyleyim

Gayrı dayanacak, derman kalmadı
Yar gelipte, bir kez halim sormadı
Kan ağlar gözlerim, yaşım durmadı
Göz göz oldu, yaralarım, neyleyim

Bir rüzgar eserki, cebel-i Nurdan
Bir haber beklerim, sevgili yardan
Hiç eser kalmadı yeşil bahardan
Nevbaharım, hazan oldu, neyleyim

Sağnak sağnak yağar, hasret günleri
Burcu burcu açar, sevda gülleri
Vatan oldu bana, yaban elleri
Unutuldum, bu diyarda, neyleyim

Makber-i Uhudun soluk gülleri
Birbirinden ayrı, türlü halleri
Cezbeder çağırır, sessiz dilleri
Yollarımda, karlı dağlar, neyleyim

Gözlerim ufukta, gönlüm sılada
Ruhum kanatlanır, döner semada,
Her günüm yıl oldu, bekler sırada
Geçti ömrüm, nevbaharım, neyleyim.