anahtarın kilitle anlaşması
ne güzel yuvama döndüğümde.
koridorda çıkan ses ne güzel
hoş bir şarkı sanki geçmişten,
bestesiyle güftesiyle
hala yerli yerinde.
gün ağardığında biteceğini bile bile
dinginlik başlıyor içimde.
koş diyorum seyre dal
kısa sürüyor vedası güneşin,
ah o deli kırmızının ahengi
dolar yüreğime aheste..aheste..
hep bir şarkı gelir aklıma
biraz özlemle karışık,
hüzün istemem desem de
yine de hüzün çalar kapımı
geri çeviremem neyleyim
ezelden dostuz ezelden tanışık.
düşlerim yasta bedenim hasta olsa da
gözlerim yine de parktaki salıncakta
bir ileri bir geri salınmakta zevkle.
bir yanım çocuk kalmış
çocukluk özlemlerimde.
bir yanım yaşlanmış
tek tek parçalar dökülmekte.
bir yanım hep gülümse
seversin sen
çık gez, dolaş der kalabalıkları
bir yanımsa vazgeçemediğim
yalnızlıklar içinde.
Kayıt Tarihi : 6.9.2009 11:43:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Müjgan Kızıleniş](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/09/06/neyleyim-220.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!