Neyleyim? -2- Şiiri - Adem Kaçar

Ey Gönül!

Müslüman dedim de tedbir almadım,
Güvendim bir kere oldu neyleyim;
Diline inandım kalbi çalmadım,
Tâcirmiş, çenesi boldu neyleyim..

Dinin tüccârıymış, avlar milleti,
Mâlesef uyutur bunca hilleti,
Eninde sonunda takar zilleti,
İmânlar hikâye, roldu neyleyim..

Çekin gayrî safın gönlünden eli,
Mürşit putlarını kırandır veli,
İşine gelmeze hep derler deli,
İlk emir okuyken n’oldu neyleyim..

Allah’la aldatır, sâde yolmadı,
Şu güzel dinimiz boşa solmadı,
Hüsnüzân edeyim dedim olmadı,
Dilsiz Şeytan mıyım doldu neyleyim..

İslâm Dini der de örf âdet yaşar,
Nefsidir İlâhı sahtekar kaşar,
Konuşsa ağzından riyâsı taşar,
Milletin dimâğı yoldu neyleyim..

Cennet’i pazarlar sezmezsin hile,
Şirk koşar ibâdet ederken bile,
Dünyâsı Cennet’tir müride çile,
Dediği ettiği foldu neyleyim..

Namazı, orucu, haccı tuzaktır,
Hâline bakarsan imân uzaktır,
Başka tatta olsa şeker tuz aktır,
Canım değil beden soldu neyleyim..

Adem kul ne dese boşadır amma,
Taklidi imânı kurtuluş sanma,
Hâller sözler sanki birer dilemma,
İblis'in kaptığı koldu neyleyim…