Neyleyim! Şiiri - Mustafa Cilasun

Ben
Kendimleyim
Nefsin hengâmesinde nefesim

Neyleyim
Kime ne diyeyim
Halim buyken hilmi bırakırken

Hezeyanla
Ömrümü tüketirken
Azimeti ruhsata tercih ederken

Hissetmeyi
Heveslerimde görürken
Hizmeti görmez rızayı bilmezken

Gözlerim
Nura hasreti hiçler
Hakikat beyanı okumaktan bihaber

Zevkler
İçin bahaneler sefer
Kalbim itminanlığından ne azadeler

Ruhum
Kabirlerde avare
An ve bitecek zamandan çok kepaze

İradem
Demden habersizken
Uykuda geceleri düşlerle sabahlarken

Basiret
Bana ne kadar dert
Feraset ihsan için nefsin zilletinde erk

Mücerret
Kalbin hilkatindedir edep
Kul olmak halime muazzam bir külfet

Böyleyken
Ömrü nafile tüketirken
Şefkati mecrasında, banisini bilmeden

Lisan dile
Dil, halin ikliminde ki meyille
Hislerin asudeliğinde oluşan acizliğiyle