Neyleyim Şiiri - Haydar Canpolat

insan sıcağıydın düştün bağrıma
bir cemre misali can toprağıma
ziyan oldu ömrüm senin uğruna
yana yana küle döndüm neyleyim

yürekteki sızızm tükenir sanma
beni koyup gittin kedere gama
bir volkana düşmüş gibiydim ama
alevler içinde dondum neyleyim

bellid egil yerin yurdun adresin
çok aradım bulamadım adresin
belki bir yalansın hiç bir yerdesin
bir yalan sevdaya kandım neyleyim

bir gün olsun sormadın şu ahvalim
ah nedir necedir benim bu halim
insan hiç bu kadar olurmu zalim
o zulmü sevdanala yandım neyleyim