Gönül gözümü alev almayınca
Ateş vurup bacayı sarmayınca
Kavrularak toz duman olmayınca
Yanmayınca, neyleyim bu yüreği
Kar ile yağmur olup yağmayınca
Dağlardan ırmak olup akmayınca
Hasretle ummana kavuşmayınca
Dalmayınca, neyleyim bu yüreği
Gök yüzünde kuşların uçuşunu
Kırlarda çiçeklerin açışını
Deryada balıkların yüzüşünü
Görmeyince, neyleyim bu yüreği
Rüzğarın kişneyip kükremesini
Yel olup bağrımıza esmesini
Canın içinde cananın sesini
Duymayınca, neyleyim bu yüreği
İsmail boşa geçirme ömrünü
Ararsın geçirdiğin her gününü
Yazıktır boş bırakırsan gönlünü
Sevmeyince, neyleyim bu yüreği
Kayıt Tarihi : 12.2.2008 09:11:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Ateş vurup bacayı sarmayınca
Kavrulup ta toz duman olmayınca
Neyleyim bu yüreği yanmayınca
doğru; gönül; yanmadıkça, Hakkı bulabilir mi? gönül gözü alevlenmeyince hakikat görülebilir mi?
ellerine sağlık. çok güzel ve duygusal bir şiir. kutlarım. benden 10 puan.
TÜM YORUMLAR (1)