Sızlamaktadır benim yaralarım.
Gün geçtikçe artıyor dertlerim.
Bu belalı baş ile ben neylerim.
Boynumuz büküldü neyleyim.
Gülüm sevişmenin zamanı ama;
Bulalamadım bu derdime deva;
Geçti fırsatlar yine feleğin eline;
Boynumuz bükülü kaldı neyleyim.
Sende anladın yataklara düşünce;
Sevgilin salınıpda elin yetmeyince;
Kader çelikten ağları ile bağlayınca;
Boynumuz bükülü kaldı neyleyim.
Meğer ne dumanlı başın varmış.
Bedeninle çürüeye kastın varmış.
Dertler benim peşimde sıralanmış.
Boynumuz bükülü kaldı neyleyim.
Kayıt Tarihi : 17.10.2007 11:47:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mehmet Kızılkoca](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/10/17/neyleyim-128.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!