Neyleyim Şiiri - Akın Dursun

bana sen gerek sevgili
neyleyim gözümü kamaştıran güneşi
neyleyim dalgaların arasında usul usul gezinen ayı,
kimsesiz sandalları,
yoksul balıkçıları …

bana sen gerek sevgili
neyleyim kokusu koynuma düşmüş mevsimleri
pencerede yeni yeni açan sardunyayı
ne edeyim kapıyı açtığımda yoksan karşımda
öksüz bir çocuk gibi düşüyorsa gözlerim
bir anne yokluğuna

bana sen gerek sevgili
neyleyim güneşi, vurmuyorsa yüzünün kumsalına
ve kayalıklar el çırpmıyorsa,
neyleyim…
neyleyim mevsimleri, sen kokmuyorsa
kaldırımları neyleyim ayak seslerini getirmiyorsa
bana ne martıların çığlıklarından, sen değilsen kıyıdan simit atan
bana; içime haziran sıcaklığı gibi düşen,
sen gerek sevgili
sen …

İzmir 2005