Neyleyim Şiiri - Mustafa Çoban 2

Karşısında konuşamam bağlanır dilim
Yaklaşınca yanına titrer ayağım elim
Çok seviyorum seni gonca gülüm
Kaderim beni sana bağladı Neyleyim.

Aşkınla deli ettin sen beni
Huri melek kıskanır seni
Ne güzeldir yanaktaki o beni
Kaderim beni ona bağladı Neyleyim.

Yarab yarin bana verdiği acı çoktur
Çaresiz dertlerime hiç derman yoktur
Bakışları sanki kalbime batan oktur
Kaderim beni ona bağladı Neyleyim.

Bir defa sevdim ben o kaşı karayı
Açtı içimde iyileşmez yarayı
Ne yapayım onsuz tahtı sarayı
Kaderim beni ona bağladı Neyleyim.

Adını söyleyemem esmerdir yarim
Kabul etmezse beni bu şehri terkederim
Günden güne çoğalıyor dertlerim
Kaderim beni ona bağladı Neyleyim.

Gördükçe yanarım o esmeri
Seviyorum onu yıllardan beri
Aşkından gezerim oldum serseri
Kaderim beni ona bağladı Neyleyim.

Aşkından ne haldeyim görmüyormusun yar
İçiyorum derdinden her gece bir meyhane her gece bir bar
Görmek için beklerim seni ister yağmur yağsın isterse kar
Kaderim beni sana bağladı Neyleyim.

Gönül onu sevdi söz geçiremem ki
Çok bağlandım ona vazgeçemem ki
Onsuz bir dakika bile yaşayamam ki
Kaderim beni ona bağladı Neyleyim.

Kavuşmak için her gece dua ettim
Adaklar adayıp mumlar diktim
Yarabbi sensin inan tek ümidim
Kaderim beni ona bağladı Neyleyim.

Bir gün görmezsem oturur ağlarım
Şu garip gönlümü hasretiyle dağlarım
Aşk zordur gülmeyin halime dostlarım
Kaderim beni ona bağladı Neyleyim.

Döktüm mısralara sana olan aşkımı
Uğrunda ağarttım ben bu saçımı
Başka kimsede bulamam gönül ilacımı
Kaderim beni sana bağladı Neyleyim.

Mustafa yanar o yarin aşkına
Yar ne halini sorar ne yaklaşır yanına
Gönül oyununda yine kaldı tek başına
Kaderim beni ona bağladı Neyleyim.