Yorulma gönül ne bu hal bu pür telaş,
Yetmezmi, ayrılık uğruna bunca akıttığın yaş.
Çıkalım mutluluk yoluna birlikte yavaş yavaş,
Yollar dikenli ise gül neylesin!
Aşkına tutsak olmuşsam yürekte yar,
Ömrümce mutluluğu aramışsam yar,
Bırak yağsın üstümüze sevgiden kar,
Baharım kışa dönmüşse gün neylesin.
Gömleğimde kokunu soluyorsam,
Adımlarken seninle konuşuyorsam,
Düşümde yağmur yüzlümle oluyorsam,
Yüreğim yaralı, gönül neylesin...
Bir yaprak misali yağmuru özlüyorsam,
Güneşi karanlık gölgeye örtüyorsam,
Güzel yüzüne ömrümce gülüyorsam,
Ayrılık acım, uzaklık hasretimse yol neylesin.
Göremezsem seni derindir hüznüm,
Cano sana dönüktür güleç yüzüm,
Yağmur yüzlüm sevdam iki gözüm,
Bulut yağmazsa toprak neylesin.
Hisset yüreğimi ne fırtınalar kopuyor,
Sen buralardan çekip gittiğin zaman,
Her biri ayrı hüzün, içime yaşlar doluyor,
Gözlerin gözlerimde gülümsediğin zaman.
Ayrılık beklermiş yolumuzda, bilemedik,
Hasret koyduk adını, silemedik,
Bizde sevdalıyız, yeterince diyemedik,
Sözün bittiği yerde sevdam neylesin...
Eylül- 2008-İstanbul
Seyit Rıza BakırKayıt Tarihi : 13.10.2008 10:50:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!