Neylesin Şiiri - Mehmet Tamer Altıparmak

Çekilmez derdi var gurbet yolunun
Acılar içinde sende bulunun
Derdine derman ol seven kulunun
İnsanın belini bükende çile

Yüreğin yarısı sevene yeter
Sevenler mesutsa dil başka öter
Algülün goncası dalında biter
Bülbüle aşkını çok görmem güle

Düşmanın değilim gel dostum benle
Canıma can sardım ak buğday tenle
Bir bahar mevsimi yol aldım senle
Açılıp saçılma ben demem güle

MAZHAR OLAYIM LÜTFUNA SENİN
AK BUĞDAY BENZİN APPAĞDIR TENİN
BOYNUMUN BORCU BANA İNANIN
MEZARA KADAR SÜRECEK ÇİLE

ÇOK ÇOK ÖNEMLİ KENDİNİ BİLMEK
HARAM SAYILDI NEDENSE GÜLMEK
ÇABUK UNUTMAK VEFASIZ DEMEK
BAHARA KADAR SABIR BÜLBÜLE

YÜREĞİM TAŞTI LAF ETMEM ANCAK
VEFASIZ DEDİM DİLLENDİ BONCUK
BAŞIMIN TACI GÖNLÜMDE SANCAK
AŞKIMI ANLAR MEFTUNUM GÜLE

PINAR SUYU AKDIK SIRA ŞARILDAR
DERE ÇAĞLAR MEHTAP DÜŞER PARILDAR

Seveni inleten acılar zalim
Sürünen insandan beterdir halım
Ne Mutlu Türküm Diyene dil balım
Soyunu seversen Sen Türkü söyle

Ben benlikten çıktım akıl neylesin
Aşkımın günahkar dili söylesin