Neylersin ki Şiiri - İhsan Altınışık

Düşen hiç bir yapraksın,
giden hiç bir sevgili.
Ardından sallanmayan
bir mendildir,
kanatan yüreğini.
Zaman akıp gitmektedir,
söylenen en kötü söz,
etkilemez artık
nasır tutmuş yüreğini.
Yaşamının modu,
en kısır döngüdedir,
akıtacak göz yaşın kalmamıştır,
son yaşanmışın hüsrandır oysa.
Bir kat daha nasırlaşır yüreğin.
Bahar yağmurlarının uğramadığı,
tek yeryüzü parçasıdır
bulunduğun yer.
Oysa sende yeşersin istersin,
bahçendeki çiçeklerin yaprakları.
Hançerlenen yüreklerdir,
aklından hiç çıkmayan.
Geride kalan hiç bir yaşanmışın,
galip saymamıştır seni.
Taaa derinlerden bir naradır
seni kurtaracak belki,
sigarandaki son nefestir belki
unutturacak geçmişi.
Gün usul usul devrederken
saltanatını geceye,
istasyonda tek kalan,
senin yıkık sevdandır.
Yalansız geçmişinle
yüzleşme anını,
hep bir sonraki güne
devretmek istesende,
hesap kapatmaya meyillidir zaman.
Kaçmak için beklediğin tren,
bir türlü gelmez.
Zaman seninle yarış halindedir,
ve senden hep bir at boyu öndedir,
gönlün küssede hayata,
incinen yanındır bu senin.
Diğer yanın sana,
bırakma der kendini karanlıklara.
Bir savaş başlatırsın yeniden,
zaman neylesin şimdi?
Gittiğin yol sevgi yolu,
zalim nasıl kessin önünü?
Bir doğuştur artık ezberindeki,
gittiğin yol sevgi yoludur,
seversin elbette yeniden,
neylersin ki.

15.02.2002
Cuma
01:25