Neylerim ben o bostanı, içinde gül kokmayınca
Görmez gözüm gülüstanı, güle bülbül konmayınca
Hubbul vatan imandandır, der Peygamber Efendimiz
Neylerim ben dağı taşı, kalpte iman olmayınca
Zalimler kan kusturuyor, mazluma ömrü boyunca
Nasıl olur barış bilmem, vampir kana doymayınca
İnsanlıktan nasip almaz, atası maymun olanlar
Tecelliden mahrum kalır, kul hidayet bulmayınca
Müridlerin zikri belli, salavatı okur bolca
Aşık denmez saz ehline, Rasül’üne uymayınca
Kitap, sünnet işte burda, gezmeyelim sağda solda?
Boşa gider koca ömür, maneviyat olmayınca
Musibetler imtihandır, asi olmaz sabr olunca
Gazabından emin olur, kul haddini aşmayınca
Aşksız gönül, gönül değil, cilasıdır Lafzatullah
Allah’a en yakın andır, kul’u secde’de olunca
Malın mülkün temizlenir, fakirin payı çıkınca
Gözden bir damla yaş akmaz, gönül dolup taşmayınca
Muhabbeti sarmış canı, zikr eder canı cananı
Münkir ne bilsin bu hali, o şerbeti tadmayınca
Kahpe kurşun yere sermiş, Mehmed’i boylu boyunca
Yüreklerimiz dağlandı, O’ nu mezara koyunca
Lanet olsun katillere, destekçisi köpeklere
Unutamam bu günleri, bütün hayatım boyunca
Kayıt Tarihi : 30.10.2011 07:13:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Görmez gözüm gülüstanı, güle bülbül konmayınca
Hubbul vatan imandandır, der Peygamber Efendimiz
Neylerim ben dağı taşı, kalpte iman olmayınca
Kalpte iman ve yürekte maneviyat olmayınca zaten bomboş bir insan olur karşımızda. O kişiden de herşey beklenir. Tüm kötülükler bu yüzden ortalıkta geziyor. Harikaydı yürekten kutluyorum. Sevgiyle...
TÜM YORUMLAR (9)