Neyler, neyler, şu gönlüm küsmüş iken hayata
Benim gönüm sevmeden, geldim artık bu yaşa.
Gam aldım yaşadığım bomboş geçen hayattan
Deva bulmam ben artık gönlüm sevse şu yaşta.
Gamlı gönlüm hüzünlü aşk uğruna yanmaktan
Sevsem de sevmesem de kaybetmişim savaşta.
Viran oldu şu gönlüm, bahardır yazdır derken,
Ömrümün sonu geldi, hazan oldum genç yaşta.
Bir divane gönlüm var, küskün bakan hayata
Ben’ de güzel sevmedim küs baktığım hayatta.
Sevip’ de sevilmemek, yüreğimde dert olur
Ömrümün sonu gelen, düşündüğüm bu yaşta.
11 Eylül 2014-09-11
Ahmet Yüksel Şanlı ErKayıt Tarihi : 11.9.2014 10:52:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!