Neyine Güvenem Şiiri - Nurettin Sevim

İlk insan Hazreti Adem'den beri.
Ne Nemrut'lar kaldı, ne Peygamberi.
Kimler geldi geçti, bakıver geri.
Neyine güvenem yalan dünyanın.

Makam, mevki, şöhret geçici heves.
Benim bile değil, aldığım nefes.
Can bir kuş, bu dünya açık bir kafes.
Neyine güvenem yalan dünyanın.

Bir tek ölüm gerçek, gerisi yalan.
Var mı servetini yanına alan?
Hoş bir seda olsun burada kalan.
Neyine güvenem yalan dünyanın.

Ne itibar kalır ne kalır saygı.
Altına sermezler ne çul ne yaygı.
Adamına göre işliyor yargı.
Neyine güvenem yalan dünyanın.

Bir emir gelince ta ötelerden.
Kalmak için burda bulunmaz neden.
Hiç kimse dönmüyor meçhul seferden.
Neyine güvenem yalan dünyanın.