Yatsıdan sonra uyur
sabah ezanından hemen sonrası
korkusunu yalnızlığını
karanlığa sarılmışlığı dahil
göz kapaklarını açardı güneş
uyanırlardı birlikte gün doğumuna tek tek
mutsuz olması kaçınılmaz
telafisi minnet ağırlığı ise
yani
bu yükü kaldırmazdı
kalp ve bilinç
Tebessümün bile yok gözlerimde
neyine ağlayayım ki
bu kadar uzak iken gözlerin...
Kayıt Tarihi : 24.4.2014 03:42:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!