Neyime Gülem Şiiri - Veysel Şimşek

Dünya arsızların dünyası olmuş,
Üç beş çapulcuya hırsıza kalmış,
Şairim derbeder çileli kulmuş,
Neyime sevinem neyime gülem.

Benim tek bayramım dosta varınca,
Gülmedim onmadım yerli yerince,
Helede bu berbat gidişatı görünce,
Neyime sevinem neyime gülem.

Dosta eğildim boyun eğdim barışa,
Aç gözlü doymazlar gider yarışa,
Milyar hayel hasret kaldık kuruşa,
Neyime sevinem neyime gülem.

Dert anlatma anlamaz dağdan inene,
Ölmüşsün kalmıssın bundan kime ne,
Yakın dostun sürer hitte yemene,
Neyime sevinem neyime gülem.

Üç kuruşla oldum delisi olan,
Gerçekler acıdır değildir yalan,
Ben oldum muradı gözünde kalan,
Neyime sevinem neyime gülem.

Benimde herkesten noksandır neyim,
Yerli ve yerince bende bir beyim,
Neden olmasınki benimde herşeyim,
Neyime sevinem neyime gülem.

Dert çile ve kısmet gelirmiş Haktan,
Mecbur hayat şartı anlamaz yoktan,
Çekerim bitmiyor dert çile çoktan.
Neyime sevinem neyime gülem.

Anlatsam inanmaz nankör yalancı pislik,
Fayda etmez doğrulukla dürüstlük,
Ne zamana kadar gider dünya ile bu küslük,
Neyime sevinem neyime gülem.

Veysel bu dünyaya kendi elimle gelmedim,
Direndim hayata geri kalmadım,
Çileyle süründüm ama ölmedim,
Neyime sevinem neyime gülem.