Neyi Özlüyorum Sahi Şiiri - Güven Güngör

Bazen öyle çok özlüyorum annemi,
Bir vuslat treni olsa da gitsem yanına.
Sonra bir sözü geliyor kulaklarıma,
Bütün annelerden tiksiniyorum o anda;
Bensiz daha mutluymuş babamla!
Bazen babamı ne kadar çok sevdiğimi düşlüyorum,
Şefkatli bağrında kalbinin sesini dinlediğimi hissediyorum.
Yok öyle bir anı...
Sonra sesi geliyor kulaklarıma.
Ya defol git yada artırırım jandarmaya,
Daha yaşım onyedi nasıl kıyarsın evladına?!
Bütün babaları dipsiz kuyuya atmak istiyorum...
Bensiz ev daha geniş olacak zira.
Bazen köyümü özlüyorum sevgiliyi özler gibi,
Çorak topraklarda koşturmak;
Koşarken düşüp elim acısın istiyorum.
Bir el uzansın saçlarıma,
Öpeyim de geçsin diyeni bekliyorum.
Belki de hiç bir şeyi özlemiyorum,
Özlediğim bir çift gözdür belki de;
Kimbilir oda hangi sevgiliye bakmakta~