Neyi nerede ararsın?

Şehadet mi acıtır insanı,
Yoksa acıklı bir ölüm mü?
Vadesi dolduysa kulun;
Kime gerek para , mal, mülk.

Ruhun ilahi senden iman bekler,
Secdede samimiyeti bekler,
O ruh ki dünyayı deler,
Zalim insan neler dener.

Ne içindi diye ağlarsın,
Belkide bahanelere bel bağlarsın,
Kıssadan hisse çıkarmak zor mudur,
Kolaysa neden vazifeni yapmazsın?

Ahirette gözler konuşur,
Yaş akmaz gözden;
Yalan akar, belkide iftira...
Korku hissedilir inim inim.

Tövbe etsen ne fayda? ,
Dünya neye yarar huzurda,
Belkide sıratın ucunda,
Peygamber'den şefaat beklersin.

Ölü bekler sabah olmasını,
Hislerim temenni eder dünyanın yalan olmasını.
Belkide yıldızların buluşmasını,
Ahirete gelince ne anlamı var?

Korksan da fayda etmez,
Kusurun gelir gözlerine.
Hayatın dünya olmadığını kavrarsın,
Acı bir idrak'a tabi olursun.

O an şefat isteğin başlar,
Ellerini açarsın semaya,
Çaresiz hissedersin,
Resul'den beklersin son umudu...

Resul sana demişti,
Ahireti kelamı etmişti,
Birde örnek al demişti,
Pişman hisset ey nefis!

Allâh'ın karşında korku ile titrersin;
Belki acı, belki de kedersin,
Ya Allah'ım sen nelere kadirsin.
Nefise uymaktan korkarım.