Neyi Bekledi Şiiri - Kasım Kobakçı

Bekledi geçmesini gecenin,
Ay sabahın aydınlığına seslenene kadar,
Bir cin kokusu vardı bir kasede, kösele gibi,
Zamanı değildi aşkın ya da sevişmenin.

Yalnızdı o çocuk, astı kendini,
Yalnızdı, bir sonbahara giderken,
Beslenirken anne karga,
Bağırıyordu buzağı selin ortasında.

Hasret kaldı kış bahçeleri beyaz güllere,
Yabancıydılar apartmanların bakımlı bahçelerine,
Her şeye karar vermek kolaydı,
Orada ne olduğuna, neyi beklediğine.