Neyi Ararsın Ey İnsanoğlu

İlkbahar yaz derken, bel bükülünce,
Bulutsuz yağmursuz, çöle dönersin,
Kanadın kırılıp kol bükülünce,
Yaprağı dökülmüş, güle dönersin.

Bedenin umuda, yorgun koşarsa,
Hüsrana uğramış,
kula sorarsın,
Kulakların duymaz, akıl şaşarsa,
Alemi dergahda neyi ararsın.

Yürek yorgun düşer kimse aramaz,
Mazide yaşanmış, bir şey yoklarsın,
Söylediğim laflar, yãre yaramaz,
Için de gam keder hasret koklarsın.

Yaşlılık dürüme katık ezilmez,
Ilğıt ılğıt yakan köze kızarsın,
Gençlik uçar gider lakin sezilmez,
Taş olmuş yaşlara göze kızarsın.

Atarsın atılmaz, satsan satılmaz,
Çarşıya konulmaz, yanar tütersin,
Ayarı bozulmuş yola katılmaz
Mızrabı kırılmış, sazı tutarsın.

Eğer kelimeler, dilde coşarsa,
Tekrarı olmayan, söze küsersin
Laflar toparlanmaz, boyu aşarsa,
Sopuna tükürüp, yüze küsersin.

Zeyno Garagız kalemi 🖋
6+5=11 hece şiiri çapraz