Değseydi yüreğimiz bir kere birbirine
Söndüremzdi bu aşkı ne yağmur ne kar
Gülseydin bir kere dokunuca ellerine
İnan zemheride bile olurdu bahar
Yine sardı gönlümü sebepsiz bir sızı
Yüreğimde bir aşk var güller kadar kırmızı
Sen gönül sarayımın son vefasızı
Sevin işte oldum yine tarumar
Senin için uykumu boşa harap etmişim
Senin için boşuna bu dünyadan geçmişim
Ardından boş yere kahırlanıp içmişim
Bu tatlı rüyada buraya kadar
Seni tekrar anarsam tutulsun bu dilim
Seni tekrar yazarsam kırılsın kalemim
Sen değilmisin ölüm sebebim
Sanma gönül kuşu tekrar sana konar
Yenilgide tattım bu aşkın zaferini
Zevk-ü sefaya kattım gönlümün kederini
Ne de olsa sen yazdın bu aşkın kaderini
Şimdi bana dönmüşsün neye yarar...
12.09.2002
Z.KAMİL/İSTANBUL
Kayıt Tarihi : 10.11.2002 00:50:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Yüksek sesli okununca,bu canlılık kendini daha çok gösteriyor.Emeğinize,üretgenliğinize sağlık. İlkay Coşkun
TÜM YORUMLAR (3)